آخرین روز تابستون

همه ی دانش آموزانی که می دونید درد من چیه و خودتونم به این درد مبتلا هستین. 

از صمیم قلب براتون آرزو می کنم که بتونید مدارس رو پشت سر بذارین. 

و همینطور ورود ماه مهر رو به خاطراتتون تسلیت عرض می کنم. 

هرچند که شاید خیلی ها از دیدن دوباره ی دوستانشون خوشحال بشن. 

منم خوشحال میشم و ذوق دارم ولی دردم از مدارسه. 

همه ی معلمان عزیز لطف کنید به ما بدبخت بی چاره های فلک زده رحم کنید. 

گناه داریم بابا. 

مدارس داره کمرمونو میشکونه. 

ها چیه اونجوری نگاه نکنید، همون بوی مهر ما رو تحت فشار گذاشته دیگه چه برسه به وقتی که بیاد. 

اینا آخرین پست های من توی تابستون 93 بودن. 

به نظرم تابستون خوبی بود ولی متاسفانه زود تموم شد. 

خاطرات زیادی از این تابستون دارم. 

اونقدر زیاد که مجبور شدم خلاصه بنویسم توی دفتر خاطراتم ولی با اینکه خیلی نوشتم ولی بازم همه ی خاطراتممو نتونستم بنویسم. 

خاطرات امسالم با هر سال فرق داشت. امسال یکی دیگه بودم. 

کاش تابستون امسالمون طولانی تر میشد. 

به امید دیدار در مهر 93.