ما

من و تو همیشه ما نمیشویم؛

گاهی

حرفی

لبخندی

اخمی

کسی

چیزی

خاطره ای در این بین است که

من و تو را

از ما شدن منع می کند.

چیزی که باعثش من و تو هستیم.

چیزی که نمی توانیم تغییرش دهیم.

آخرین روز تابستون

همه ی دانش آموزانی که می دونید درد من چیه و خودتونم به این درد مبتلا هستین. 

از صمیم قلب براتون آرزو می کنم که بتونید مدارس رو پشت سر بذارین. 

و همینطور ورود ماه مهر رو به خاطراتتون تسلیت عرض می کنم. 

هرچند که شاید خیلی ها از دیدن دوباره ی دوستانشون خوشحال بشن. 

منم خوشحال میشم و ذوق دارم ولی دردم از مدارسه. 

همه ی معلمان عزیز لطف کنید به ما بدبخت بی چاره های فلک زده رحم کنید. 

گناه داریم بابا. 

مدارس داره کمرمونو میشکونه. 

ها چیه اونجوری نگاه نکنید، همون بوی مهر ما رو تحت فشار گذاشته دیگه چه برسه به وقتی که بیاد. 

اینا آخرین پست های من توی تابستون 93 بودن. 

به نظرم تابستون خوبی بود ولی متاسفانه زود تموم شد. 

خاطرات زیادی از این تابستون دارم. 

اونقدر زیاد که مجبور شدم خلاصه بنویسم توی دفتر خاطراتم ولی با اینکه خیلی نوشتم ولی بازم همه ی خاطراتممو نتونستم بنویسم. 

خاطرات امسالم با هر سال فرق داشت. امسال یکی دیگه بودم. 

کاش تابستون امسالمون طولانی تر میشد. 

به امید دیدار در مهر 93.

دوست داشتن الکیه میشه یا نه؟؟

میگن دوست داشتن که الکی نمیشه،  

روز رفتن

وقتی که به کسی که دوستت داره، دروغ میگی ولی اون فقط لبخندی به نشانه ی تایید حرفت می زنه، فکر‌ نکن نفهمیده داری دروغ میگی.

اون فهمیده فقط به روت نمیاره که شرمنده ات نکنه، که سنگ روی یخ نشی. ولی میدونی؟

دروغات مثل یه خنجر میرن تو قلبش 

و یه روز می رسه که میبینی،

به همون آسونی که از دروغات میگذشت،

از تو هم میگذره،

دقیقا همون روزی‌که تو می فهمی دوسش داری.... .

وارونه ها

چقدر جالبند واژه های وارونه مثل :

گنج و جنگ،

قهقه و هق هق،

درمان و نامرد.

ولی درد همان درد است.

همان دردی که برجای مانده ی جنگی است که برای گنجی برای درمانِ زخم قهقه و خوشحالی نامردان از هق هق گریه های من است.