اندیشـــــــــــــــــه

اولین شعری که به یکی از بهترین معلم های سال های تحصیلم برای تصحیح دادم را اینجا برای کسانی که علاقه مند عرصه ادبیات و هنر های نوشتاری اند قرار دادم.امیدوارم از شعرم خوشتون بیاد.

اندیشـــــــــــــــــه

گاه می اندیشم

به چه می اندیشند مردم این شهر؟

 که همه از غم رفتن این ثانیه ها غمگینند

گاه می اندیشم؛

حسرت رفتن این ثانیه ها

چه بهایی دارد؟

به بهای یک عمر،می شود حسرت یک لحظه فروخت؟

گاه می اندیشم

گاه می اندیشم

که به عشق ازلی فکر کنم

به گذشت،عشق،علاقه

ونمی دانم که چه وقت

می شود پر شد از عشق از آرامش؟

گاه اندیشه ی من تو خالیست

مثل یک گوی بلوری که در آن می چرخد ماهی افکارم

گاه می بینم نه ماهی ست،نه گوی و نه اندیشه پر عشق است

گاه می بینم چه راحت صیاد

 ماهی قرمز گویم را برد

گاه می بینم صیاد منم

روح سرگردانم می رباید ماهی قرمز را

می برد ماهی را

و من از فکر تهی

می روم این راه را

راه را تا خانه