شعر افغانی 2

یه شعر افغانیه دیگه گذاشتم حالشو ببرین

تا که بودی نبود بی پولی/ تا که رفتی همه جا شد خالی

ماهمه آواره گشتیم زکوچه و خیابان/تا بیابیم خرده نانی قطره آبی 

 بقیه در ادامه مطلب

 

 سنگ سیاه دل مردم ببود/دل ما از ایشان چرکین ببود

آن ممد بقال که دوست می پنداشتی/یک خسیسی بو که آن سرش نا پیدا

خبر مرگت چرا باز رفتی/ مرا با این چغلان بگذاشتی

دست من پیش همه دراز شد/چون که توی افغانی باز نگشتی

دست این توله هایت کش تنبون شد/بس که من میکشیدم این ور  و اون ور