کمی معقول باشیم.

 

شکر که روز می گذرد و روزگار هم ... بخت را شکسته ام بلکه سفید شود ... سیاه شده بود تقصیر از من نبود که هر کس که رد شسد لگدی زد و عبور کرد ...

این بار به خودم قول داده ام که سوار بر خر غرور شوم تا زیر نعل های مردم الاغ صفت، استخوان های نفسم نشکند و خرخره ام را بغض های بی صفتی مردم آدم نما نجود ...