شعر طنز

گوش بدهید نظر بدهید اما مرا فحش ندهید خخخ نه هههههههه

عزیمت به رفتن به تهران نمودم دمی

بسی روزگار به کامم نچرخید و رید 

مرا میگویی که سرگردان و حیران 

در این دود مشکین رنگ تهران

نظاره گر جنبش مردمم

چه گویم از این درد بی درمان

از این انسان های  بی خانمان

از آن جوانک تنبان به پایین 

یا آن دخترک ساپورت به پا کن

از آن گشت ارشاد اسکل  

که با یک سرویس ون

میکند جوانان را در قفس

که میخواند هر دم در گوششان

مکن ای جوان این چنین کارها

منم چون بدبدم اوضاع تهران چنین

از آن وضع نا هنجار بگریختم با چارپای خویش

من دوباره اومدم

سلام سلام به همه من دوباره اومدم ینی منو شعر های عزیزم دوباره به اتفاق هم اومدیم تا این وبلاگ رو مزین کنیم هههه

این شعرو بخونین ولذت ببرین آقا بقیش تو ادامه مطلبه ها گفته باشم

یک شب سردو طوفانی   ***     با کلی حس و حال آنچنانی

زیر یه پتوی گرم ونرم     ***       خوابیده مثل یه خرس نر 

قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

قـــــــــــتل این خـــــسـته به شــمــشیر تو تــــــقــــــدیــــــر نبـــــود

هـــــــــــــــــدف ایـــــــــــــن مــصـــــــــرع انداختــــــن تقصیرنبود

چــــــــــــــــــــــــــــه کـــــنــــــم شــــــاعــــــر با قــــافیـه نیستم اما

بــــــــــــــــــــیـــــــــــــت اول قــــــافــــــــیـــــــه اش گـــــــیر نبود

وزن بـــیـــــــــــــــــــــــــــــــــچـــــــاره هــــــــــم امـــــــــــــــــــــا

هــــــیـــــــچـــــــــــــــــــــگــــاه شــــکــــــمــــــش ســـــیـــــر نبود

طـــــــــــــاقـــــــــــــــت و حــــــوصــــــلـــــه ی شعر سرودن نارم

چــــــــــون ســــــــاعــــــت بـــــــیــــــــــــدار شدنم یکمی دیر نبود

کـــــــــــــــابـــــــوس مــــــــدرســـه ها خواب مـنـو یکراست خورد

حـــــــــــــــیــــــــف شــــــد کــــــه دلـــــــم یــــکـــــمــــی شیر نبود

بـــــــــــه خــــــــــدا خــــــســـــــــــتـــــته شــدم زله شدم مـن مـُردم

صـــــــــدای نـــــاقـــــوس مرگ مدرســــه واس بقیه حتی آژیر نبود

چی بگم مدرسه جون؟اصلا قتل این خسته به دست تو با شمشیر نبود

هر چـــــــــــــی گشـــــــتــــــمـــم تو مغــــزش اثری از تــیـــر نبود

ایــــن همــــــــــه خــــــــــوابـــــــــامـــــو خــــــوردی حیـف شـــــد

یــــــــــه بـــــــــــارم شــــــــــکـــــــمــــــــت ســــــیــــــر نـــــبـــود

بــــــــه خـــــــــــــــــدا راس مــــــیــــــگـــــــم دروغ چــــــــــرا؟؟؟

تـــــــــــــــــــــــــــه ایــــــــــن شــــــــعـــر هـــیــــچـــی تفسیر نبود

بــــــــــــــی خــــــــــــودی دنـــــــــــــبـــــــال تـــــــفــــســیر نگرد

هــــــــــــــــــرچـــــــــــی بــــــودشـــــــــم بــــا تـــــاثـیــر نبــــــود

طلوع

طلوع

در طالع طلوع تو من دیده ام رهی

راهی که می رسد به مغرب یاران بی وفا

دانسته ام که آمدنت پر بود ز خیر

مهر و صفا و دوستی

یاری و وفا

دانسته ام که بی تو جهان سرد و بی دم است

شب ها بدون حضور تو چادر غم است

غم ها بدون حضور تو بی رحم می شوند

بی رحم خم می کنند، می شکنند و می روند

بی هیچ دلیل ساده و سختی بدون تو بی رحم می شوند

شاید تمامی احساس نیز بدون تو

خم می شود، می شکند و می رود

کاش میشد من تو باشم!!!

کاش میشد من توباشم

غرق شادی های دنیا

هر روزم بهتراز دیروز

و امروزم به از فردا

کاش می شد مثل تو

اندکی آسوده باشم

خاطرم ازهر کجا جمع

و دلم فارغ ز هرجا

کاش میشد من تو باشم