شعر بی غم

دلمان خواست که شعری بنویسیم به پهنای وجود

فارغ ازدرد وغم و بدبختی

فارغ ازهرسختی

خواستیم تا که قلم برداریم و نویسیم آن را

فارغ ازاین دنیا

لیک افتاد قلم

خم شدیم تا که قلم برداریم

خودمان افتادیم

پایمان سخت شکست

خوب شد فهمیدیم

شعر بی غم هیچ است....شاعربی غم سنگ....